تهیه کننده تلویزیون یا تدارکچی؟ - تور هند ارزان

به گزارش هم میهن، وقتی سفارش از سمت تلویزیون باشد با توجه به اینکه شرایط مالی و معیشتی تهیه نماینده های تلویزیون خیلی رضایت بخش نیست معمولا آن ها به کیفیت اثر به لحاظ نمایشی فکر نمی نمایند، به این فکر می نمایند که طرح و بودجه را بگیرند.

به همین علت تهیه نمایندگی از مفهوم تخصصی و حرفه ای خود تهی می گردد و بیشتر به سمت مدیریت مالی می رود. درواقع تهیه نمایندگی از دغدغه هنری به مشغله تجاری تبدیل می گردد. درواقع ما از تهیه نماینده مولف دور می شویم و به سمت تهیه نماینده خرج نماینده می رویم. نقشی که تهیه نمایندگی الان در تلویزیون دارد؛ مادرخرجی است. یک بودجه ای را دریافت می نماید، تیمی را دعوت و بودجه را تقسیم می نماید. برای همین نظارتی وجود ندارد.

هم دغدغه ای برای کیفیت کار وجود ندارد، هم نظارتی نیست. اگر تهیه نمایندگی دغدغه مند باشد اولین ناظر کیفی کار، خود اوست. اما حالا انگار تلویزیون تبدیل به بنگاه مالی شده که کالای آن یک کالای فرهنگی است. برای همین دغدغه در تهیه نماینده وجود ندارد و تهیه نماینده میانجی و واسطه است که کار را هندل می نماید تااینکه برای او اهمیت داشته باشد کیفیت کار چگونه است. البته این بنگاه کارآفرینی یا بنگاه تجاری در حوزه فرهنگ در همه حوزه ها اتفاق می افتد. در سینما، در نمایش خانگی و... نیز همین طور است.

نکته قابل توجه در اینجا این است که تهیه نماینده تلویزیونی به خاطر اینکه پول خود را از تلویزیون می گیرد نگران بازگشت سرمایه مانند تهیه نماینده خصوصی در سینما نیست که باید فیلم او اول اکران گردد، دیده گردد و فروش برود تا سرمایه او بازگردد. برای همین تهیه نماینده تلویزیون دغدغه مالی ندارد و می گوید هرچه بسازیم، شبکه قبول می نماید، پخش می گردد و ما پول خود را می گیریم. حتی مخاطبان هم ابراز نارضایتی نمایند برای آن ها اهمیت ندارد. در نمایش خانگی این نکته بسیار دیده می گردد که تهیه نماینده ها در فراوری، سود خود را می نمایند و احتیاج به اکران و نمایش هم ندارند؛ برای همین نگران بازخورد یا رضایت مخاطب نیستند. به علت سازوکار هایی که در چند سال اخیر به نام پول های کثیف و پولشویی اتفاق می افتد از طرق دیگری این هزینه ها تامین می گردد و سودآوری اثر وجود دارد. اما مسئله ای که بسیاری از تهیه نمایندگان و صاحبان مالی یک سریال به آن توجه نمی نمایند و همین هم گاه باعث شکست آن ها می گردد این است که حتی اگر دغدغه مالی هم باعث ساخت یک اثر گردد، یک تهیه نماینده نسبت به کیفیت کار خود باید حساس باشد؛ چون اگر کیفیت خوب نباشد، اثر دیده نمی گردد و درنهایت بازگشت سرمایه و سود برای تهیه نماینده اتفاق نمی افتد.

برای همین است که حالا تهیه نماینده به تدارکاتچی تبدیل شده است. بسیاری معتقدند کار تلویزیون به نام تهیه نماینده نیست، به نام مدیر مالی یا مدیر پشتیبانی یا مدیر اجرایی است. به این علت که در تلویزیون تهیه نماینده از جیب خود سرمایه گذاری نمی نماید بلکه سرمایه را از تلویزیون می گیرد و به نوعی حسابدار است. وقتی در حوزه سینما برای یک فیلم مسئله حقوقی یا مالی ایجاد می گردد، تهیه نماینده باید جوابگو باشد، چون مالکیت فکری و معنوی آن اثر با تهیه نماینده است، اما در تلویزیون، تهیه نماینده مالکیتی ندارد.

یعنی اگر سریالی بخواهد در آی فیلم بازپخش گردد، از تهیه نماینده اجازه نمی گیرند. ربطی به تهیه نماینده ندارد و او را مالک اثر نمی دانند و می گویند شبکه ای که فیلم را ساخته، مالکیت معنوی و مادی و فکری آن را دارد. برای همین تهیه نماینده تلویزیون، هویت عقیم و ناقصی در تعریف تهیه نمایندگی دارد و بیشتر یک مدیر مالی یا تدارکچی است که فهم تخصصی ای از حوزه نمایش و رسانه ندارد. در نقد و تحلیل مجموعه های تلویزیونی و سریال ها کمتر به نقش تهیه نماینده ها پرداخته می گردد. این درحالی است که بسیاری از ضعف های یک اثر ناشی از مخدوش بودن تهیه نمایندگی آن است.