10 دلیل برای اینکه همواره لب های خشکی دارید - تور هند ارزان

در ادامه، 10 فکت جالب از این کتاب را آنالیز می کنیم که نشان می دهند چه عواملی باعث خشکی مزمن لب ها می شوند و چگونه می توان این مشکل را رفع کرد.

1- خشکی لب ها می تواند نشانه کمبود ویتامین های مهم باشد

مطالعات علمی نشان داده اند که کمبود بعضی ویتامین ها، به ویژه ویتامین های گروه B، می تواند یکی از دلایل اصلی خشکی مداوم لب ها باشد. ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، B3 (نیاسین) و B6 نقش مهمی در حفظ سلامت پوست و بافت های نرم دارند. افرادی که دچار کمبود این ویتامین ها هستند، اغلب لب های ترک خورده، پوسته پوسته شده و دردناک دارند. علاوه بر این، کمبود آهن و روی نیز می تواند منجر به خشکی لب ها و افزایش حساسیت آن ها گردد. بعضی از افراد حتی با نوشیدن اندازه زیادی آب، همچنان از خشکی لب ها رنج می برند، زیرا بدن آن ها مواد مغذی کافی برای حفظ رطوبت پوست را دریافت نمی نماید. بنابراین، مصرف غذاهای غنی از ویتامین B مانند لبنیات، تخم مرغ، سبزیجات برگ دار و گوشت قرمز می تواند به بهبود این مشکل یاری کند.

2- تنفس دهانی یکی از عوامل پنهان خشکی مزمن لب ها است

بسیاری از افراد متوجه نیستند که نحوه تنفس آن ها می تواند تأثیر مستقیمی بر رطوبت لب هایشان داشته باشد. افرادی که به طور مداوم به وسیله دهان نفس می کشند، به خصوص در هنگام خواب، اغلب دچار خشکی لب های شدید می شوند. تنفس دهانی باعث تبخیر سریع رطوبت از سطح لب ها می گردد و آن ها را در معرض ترک خوردگی و التهاب قرار می دهد. بعضی از علل تنفس دهانی شامل گرفتگی مزمن بینی، آلرژی ها، یا مسائل سینوسی است. اگر فردی با وجود نوشیدن آب کافی همچنان لب های خشکی دارد، ممکن است دچار یک مشکل تنفسی پنهان باشد که باید آنالیز گردد. راه حلهایی مانند استفاده از دستگاه بخور در شب، مصرف ضداحتقان های طبیعی و تمرین تنفس صحیح به وسیله بینی می توانند به کاهش این مشکل یاری نمایند.

3- بعضی ترکیبات موجود در محصولات آرایشی و بهداشتی می توانند خشکی لب را تشدید نمایند

بسیاری از افراد بدون آنکه بدانند، از بالم لب یا رژ لب هایی استفاده می نمایند که در واقع باعث بدتر شدن خشکی لب هایشان می گردد. بعضی از ترکیبات رایج مانند منتول (Menthol)، کافور (Camphor) و الکل در بسیاری از محصولات مراقبت از لب وجود دارند که به جای مرطوب کردن لب ها، باعث تبخیر سریع تر رطوبت و ایجاد خشکی بیشتر می شوند. بعضی از افراد نسبت به رایحه های مصنوعی و نگه دارنده های شیمیایی موجود در بالم لب ها حساسیت دارند و همین مسئله می تواند باعث تحریک و خشکی بیشتر گردد. بعلاوه، استفاده مداوم از رژ لب های مات و ضدآب که چربی طبیعی لب ها را جذب می نمایند، می تواند مشکل خشکی را تشدید کند. انتخاب بالم لب هایی که حاوی روغن های طبیعی مانند شی باتر (Shea Butter)، روغن نارگیل و ویتامین E هستند، می تواند به کاهش خشکی لب ها یاری کند.

4- آب رسانی به بدن به تنهایی کافی نیست، بلکه آب رسانی به پوست نیز اهمیت دارد

نوشیدن اندازه کافی آب در طول روز لازم است، اما گاهی بدن نمی تواند این آب را به طور مؤثر در پوست و بافت ها نگه دارد. یکی از دلایل این مسئله، کمبود اسیدهای چرب ضروری مانند امگا 3 و امگا 6 در رژیم غذایی است که نقش مهمی در حفظ رطوبت پوست و لب ها دارند. بعلاوه، عواملی مانند مصرف بیش از حد کافئین، الکل و بعضی داروها می توانند باعث دفع سریع آب از بدن شوند. بعضی از افراد حتی با نوشیدن آب کافی، به دلیل عملکرد ضعیف سد محافظتی پوست، دچار خشکی لب ها و پوست می شوند. برای حل این مشکل، مصرف غذاهای غنی از چربی های سالم مانند ماهی، آجیل، آووکادو و استفاده از مرطوب نماینده های مناسب برای لب ها و پوست توصیه می گردد.

5- بعضی بیماری ها و داروها می توانند دلیل اصلی خشکی مزمن لب ها باشند

خشکی مزمن لب ها گاهی نشانه ای از یک مشکل پزشکی پنهان است. بیماری هایی مانند کم کاری تیروئید، دیابت، پسوریازیس و سندرم شوگرن (Sjögrens Syndrome) می توانند باعث کاهش رطوبت بدن و خشکی مزمن لب ها شوند. بعلاوه، مصرف بعضی داروها مانند رتینوئیدهای خوراکی (مانند ایزوترتینوئین برای درمان آکنه)، داروهای ضدحساسیت و داروهای فشار خون می توانند باعث خشکی شدید لب ها شوند. اگر فردی بدون دلیل معین و با وجود مصرف آب کافی همچنان لب های خشکی دارد، باید به آنالیز شرایط سلامت عمومی خود بپردازد. در چنین مواردی، مشورت با پزشک و انجام آزمایش های لازم می تواند به شناسایی دلیل اصلی این مشکل یاری کند.

6- لیسیدن مداوم لب ها باعث خشکی و تحریک بیشتر می گردد

یکی از عادت های رایج که باعث خشکی مداوم لب ها می گردد، لیسیدن بیش از حد لب ها است. بسیاری از افراد هنگام احساس خشکی، به طور ناخودآگاه لب های خود را با زبان مرطوب می نمایند، اما این کار در واقع مشکل را تشدید می نماید. بزاق دهان حاوی آنزیم های گوارشی مانند آمیلاز (Amylase) و لیپاز (Lipase) است که می توانند چربی طبیعی لب ها را از بین برده و باعث خشکی بیشتر شوند. علاوه بر این، تبخیر بزاق از سطح لب، باعث از دست رفتن سریع تر رطوبت می گردد و لب ها را در برابر ترک خوردگی و التهاب آسیب پذیرتر می نماید. تحقیقات نشان داده اند که افرادی که به طور مداوم لب های خود را لیس می زنند، اغلب دچار یک نوع درماتیت (Dermatitis) در اطراف دهان می شوند که باعث قرمزی و تحریک پوست این ناحیه می گردد. راه حل مناسب این است که به جای لیسیدن لب ها، از یک بالم لب مناسب برای حفظ رطوبت طبیعی آن ها استفاده گردد.

7- آب و هوای خشک و سرد یکی از دلایل اصلی خشکی مزمن لب ها است

شرایط محیطی نقش مهمی در حفظ یا از دست دادن رطوبت لب ها دارد. هوای سرد، خشک و بادهای شدید باعث کاهش رطوبت پوست و ترک خوردگی لب ها می گردد، حتی اگر فرد اندازه کافی آب بنوشد. در ماه های زمستان، رطوبت موجود در هوا کاهش پیدا می نماید و باعث تبخیر سریع تر رطوبت لب ها و پوست می گردد. بعلاوه، استفاده مداوم از سیستم های گرمایشی در خانه یا محل کار، می تواند هوای داخل ساختمان را بیش از حد خشک کند. در چنین شرایطی، استفاده از دستگاه بخور و استفاده از یک بالم لب محافظتی که حاوی موم زنبور عسل یا روغن های طبیعی باشد، می تواند به کاهش اثرات خشکی یاری کند. علاوه بر این، استفاده از ماسک در هوای سرد می تواند به حفظ رطوبت لب ها یاری کند و از ترک خوردگی جلوگیری کند.

8- مصرف بیش از حد نمک و غذاهای اسیدی می تواند باعث خشکی لب ها گردد

رژیم غذایی تأثیر زیادی بر سلامت پوست و رطوبت بدن دارد و بعضی از مواد غذایی می توانند به طور مستقیم باعث تحریک و خشکی لب ها شوند. غذاهای پرنمک مانند چیپس، آجیل های نمکی و فست فودها می توانند باعث تحریک پوست نازک لب شوند و آن ها را بیشتر در معرض خشکی قرار دهند. بعلاوه، مواد اسیدی مانند مرکبات (لیمو، پرتقال، گریپ فروت)، گوجه فرنگی و نوشیدنی های گازدار می توانند باعث حساسیت و التهاب لب ها شوند. بعضی افراد پس از مصرف این غذاها، متوجه احساس سوزش یا خشکی بیشتری در لب های خود می شوند، زیرا این مواد می توانند سد محافظتی طبیعی لب ها را ضعیف نمایند. برای کاهش این اثرات، مصرف متعادل این مواد توصیه می گردد و پس از خوردن آن ها، استفاده از یک بالم لب یا شستن دهان با آب می تواند مفید باشد.

9- عدم نوشیدن آب کافی در طول روز می تواند به کم آبی مزمن و خشکی لب ها منجر گردد

اگرچه بعضی افراد با وجود مصرف آب کافی همچنان دچار خشکی لب هستند، اما کم آبی بدن همچنان یکی از عوامل اصلی این مشکل محسوب می گردد. بدن به طور مداوم آب را به وسیله تنفس، تعریق و ادرار از دست می دهد و اگر این اندازه به درستی جایگزین نگردد، پوست و لب ها دچار خشکی می شوند. افرادی که در طول روز فعالیت فیزیکی زیادی دارند، در محیط های گرم کار می نمایند یا اندازه زیادی کافئین مصرف می نمایند، به آب بیشتری احتیاج دارند. نوشیدن اندازه کمی آب در طول روز ممکن است برای عملکرد بدن کافی باشد، اما لزوماً برای حفظ رطوبت لب ها و پوست کافی نیست. متخصصان توصیه می نمایند که بزرگسالان روزانه بین 8 تا 10 لیوان آب مصرف نمایند و این اندازه بسته به شرایط آب وهوایی و اندازه فعالیت بدنی می تواند بیشتر گردد.

10- بعضی بیماری های پوستی و آلرژی ها می توانند خشکی مداوم لب ها را تشدید نمایند

خشکی مداوم لب ها می تواند نشانه ای از بیماری های پوستی مانند اگزما (Eczema) یا درماتیت تماسی (Contact Dermatitis) باشد. افرادی که به آلرژی های پوستی مبتلا هستند، ممکن است نسبت به بعضی از مواد موجود در غذاها، محصولات آرایشی یا حتی خمیر دندان واکنش نشان دهند. بیماری هایی مانند پسوریازیس (Psoriasis) و لوپوس (Lupus) نیز می توانند باعث ایجاد التهاب و خشکی شدید در لب ها شوند. اگر فردی دچار خشکی لب های طولانی مدت همراه با پوسته پوسته شدن و ترک های شدید باشد، مراجعه به پزشک متخصص پوست لازم است. در چنین مواردی، استفاده از یک رژیم درمانی شامل مرطوب نماینده های مناسب، تغییر در رژیم غذایی و پرهیز از مواد حساسیت زا می تواند به بهبود علائم یاری کند.