همه چیز درباره سندرم ژیلبرت - تور هند ارزان

علائم سندرم ژیلبرت

بیشتر افراد مبتلا به سندرم ژیلبرت دوره های گاه به گاه و کوتاه مدت زردی پوست و سفیدی چشم (یرقان) را دارند. این به علت تجمع بیلی روبین در خون ایجاد می گردد.

اگر پوست قهوه ای یا سیاه دارید، زردی ممکن است کمتر آشکار باشد اما ممکن است متوجه شوید که قسمت سفید چشمتان زرد به نظر می رسد.

از آنجایی که سندرم ژیلبرت معمولاً فقط باعث افزایش جزئی در سطح بیلی روبین می گردد، زرد شدن زردی اغلب خفیف است. معمولاً چشم ها بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند.

حدود 1 نفر از هر 3 نفر مبتلا به سندرم گیلبرت هیچ علامتی را تجربه نمی نمایند.

ممکن است تا زمانی که آزمایشات مربوط به یک مشکل نامربوط انجام نگردد، متوجه این سندرم نشوید.

چه زمانی باید به پزشک عمومی مراجعه کرد

اگر برای اولین بار دچار زردی شدید به پزشک عمومی مراجعه کنید.

زردی سندرم ژیلبرت معمولاً خفیف است اما زردی می تواند با مسائل جدی تر کبدی مانند سیروز یا هپاتیت C همراه باشد.

در صورت ابتلا به زردی، دریافت مشاوره فوری پزشکی از پزشک عمومی بسیار مهم است.

اگر سندرم گیلبرت برای شما تشخیص داده شده است، معمولاً نیازی به مشاوره پزشکی در طول دوره زردی ندارید، مگر اینکه علائم اضافی یا غیر معمول داشته باشید.

علل سندرم ژیلبرت

سندرم ژیلبرت یا گیلبرت یک بیماری ژنتیکی است که در خانواده ها دیده می گردد.

افراد مبتلا به این سندرم دارای یک ژن معیوب هستند که باعث می گردد کبد در حذف بیلی روبین از خون با مشکل روبرو گردد.

به طور معمول، زمانی که گلبول های قرمز خون به خاتمه عمر خود می رسند (پس از حدود 120 روز)، هموگلوبین، رنگدانه قرمزی که اکسیژن را در خون حمل می نماید، به بیلی روبین تجزیه می گردد.

کبد بیلی روبین را به شکل محلول در آب تبدیل می نماید که به صفرا (مایع فراوری شده به وسیله کبد برای یاری به هضم غذا) می رسد و در نهایت با ادرار کردن یا مدفوع از بدن خارج می گردد.

در سندرم گیلبرت، ژن معیوب به این معنی است که بیلی روبین با سرعت طبیعی به صفرا منتقل نمی گردد. در عوض، در جریان خون تجمع می یابد و رنگ زردی به پوست و سفیدی چشم می دهد.

به جز ارث بردن ژن معیوب، هیچ عامل خطر شناخته شده ای برای ابتلا به سندرم گیلبرت وجود ندارد. این به عادات سبک زندگی، عوامل محیطی یا مسائل جدی اساسی کبدی مانند سیروز یا هپاتیت C مربوط نمی گردد.

محرک های دوره های زردی

افراد مبتلا به سندرم گیلبرت اغلب متوجه می شوند که محرک های خاصی وجود دارد که می تواند یک دوره زردی را ایجاد کند.

این ها اغلب با چیزهایی مرتبط هستند که می توانند باعث استرس فیزیکی یا روانی شوند، از جمله:

• کم آب بودن
• بدون غذا سر کردن برای مدت طولانی (روزه داری)
• نوشیدن بیش از حد الکل
• مبتلا شدن به عفونت
• فعالیت بدنی سنگین
• نخوابیدن کافی
• داشتن جراحی
• پریود شدن

در صورت امکان، اجتناب از محرک های شناخته شده می تواند احتمال ابتلا به دوره های زردی را کاهش دهد.

چه کسی تحت تأثیر قرار می گیرد

سندرم گیلبرت شایع است اما به سختی می توان دقیقاً تعداد افراد مبتلا به آن را دانست زیرا همواره علائم واضحی ایجاد نمی نماید.

در بریتانیا، تصور می گردد که حداقل یک نفر از هر 20 نفر (احتمالاً بیشتر) به سندرم ژیلبرت مبتلا هستند. در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 شایع تر است.

سندرم گیلبرت مردان را بیشتر از زنان مبتلا می نماید. معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل 20 سالگی فرد تشخیص داده می گردد.

تشخیص سندرم گیلبرت

سندرم گیلبرت را می توان با استفاده از آزمایش خون برای اندازه گیری سطح بیلی روبین در خون و آزمایش عملکرد کبد تشخیص داد.

هنگامی که کبد آسیب می بیند، آنزیم هایی را در خون آزاد می نماید. در همان زمان، سطح پروتئین هایی که کبد برای حفظ سلامت بدن فراوری می نماید آغاز به کاهش می نماید.

با اندازه گیری سطح این آنزیم ها و پروتئین ها، می توان تصویری نسبتاً دقیق از عملکرد خوب کبد ایجاد کرد.

اگر نتایج آزمایش نشان دهد که سطح بالایی از بیلی روبین در خون شما وجود دارد اما کبد شما به طور طبیعی کار می نماید، معمولاً می توان با اطمینان سندرم گیلبرت را تشخیص داد.

گاهی ممکن است آزمایش ژنتیکی برای تایید تشخیص این سندرم ضروری باشد.

زندگی با سندرم ژیلبرت

سندرم ژیلبرت یک بیماری مادام العمر است اما نیازی به درمان ندارد زیرا تهدیدی برای سلامتی محسوب نمی گردد و باعث عوارض یا افزایش خطر بیماری کبدی نمی گردد.

دوره های زردی و هر گونه علائم مرتبط معمولاً کوتاه مدت هستند و در نهایت از بین می فرایند.

تغییر رژیم غذایی یا اندازه تمرینی که انجام می دهید تاثیری در ابتلا به این عارضه ندارد.

اما همچنان مهم است که مطمئن شوید که یک رژیم غذایی سالم و متعادل می خورید و به اندازه کافی ورزش می کنید.

ممکن است برای شما مفید باشد که از چیزهایی که می دانید باعث ایجاد دوره های زردی می شوند، مانند کم آبی بدن و استرس اجتناب کنید.

اگر سندرم گیلبرت دارید، مشکل کبد ممکن است به این معنی باشد که پس از مصرف بعضی داروها مانند داروهای کلسترول بالا مانند استاتین ها در معرض خطر ابتلا به زردی یا سایر عوارض جانبی قرار دارید.

قبل از مصرف هر داروی جدیدی باید با یک پزشک عمومی صحبت کنید و مطمئن شوید که به پزشکانی که برای اولین بار شما را درمان می نمایند، به سندرم گیلبرت اشاره نموده اید.

منبع:

nhs