برگزاری جشن عروسی در هند چگونه است
به گزارش تور هند ارزان، هندی ها مردمی سنتی هستند و این در آداب و سبک زندگی آنها مشهود است، اما این رسم و رسوم انقدر هم خشک و بی روح نیست ودر مراسم عروسی هندی ها خود را با یک عالمه رنگ نشان میدهد، رنگها و گلهایی که برای عروس و داماد خوشبختی را آرزو میکند.
مراسم ازدواج در هند از دیرباز به صورت جشن های چند روزه برگزار و آداب پیچیده بسیاری را شامل می شد، همچون رنگ کردن دست و پای عروس که به این کار حنانگاری گفته می شود. در این مراسم به میهمانان افتخاری به جای دستنبدهایی از گل، حلقه گل اعطا شده، و تعداد بسیار زیادی شاخه گل و یا گلبرگ گل رز پرتاب می شود که نمادی از خوشبختی است.
مراسم عروسی معمولاً به سه بخش تقسیم می شود: مراسم قبل از جشن عروسی، مراسم اصلی، و مراسم بعد از جشن عروسی. مراسم قبل از برگزاری جشن عروسی، تمام مقدمات را با خود به همراه داشته و یک میهمانی شبانه در شب قبل از مراسم اصلی است که در آن خانواده های هر دو طرف (عروس و داماد) با هم ملاقات کرده و به پایکوبی و شادی می پردازند. پاندیت ، فردی که روز عروسی را بر اساس طالع بینی عروس وداماد تعیین می کند، با اعضای خانواده مشغول دعا و راز و نیاز می شود تا زندگی مشترک خوش و خرمی برای این زوج آرزو نماید.
تالار عروسی (مانداپا) همان روز تزئین شده و مادر زن آینده داماد او را به جایگاهی دعوت می کند تا پاهای او را شسته و به او شیر و عسل تعارف کند. خواهر زن داماد در تلاش برای ربودن کفش های داماد برمی آید و چنانچه موفق به این کار شود، داماد باید برای باز پس گرفتن کفش هایش مبلغی را به او تقدیم کند.
یک داماد هندی معمولاً دستاری بر سر می کند که با پرده ای از گل تزئین شده تا از این طریق از گزند ارواح شیطانی در امان باشد. والدین عروس دختر خود را شوهر می دهند اما قبل از مراسم عروسی چیزی نمی خورند تا برای این مناسبت پاک و طاهر باشند. ساری عروس به شال دور گردن داماد گره زده می شود تا بدین وسیله اتحاد میان روح ها (عروس و داماد) نمایش داده شود. در مراسمی مشابه، طناب نازکی به دور گردن زن و شوهر گره می زنند تا آن ها را از شیطان محافظت نماید و معمولاً بزرگترهای عروس و داماد این کار را انجام می دهند.
در مراسم عروسی هندی، به جای حلقه ازدواج، گردنبندی به نام مانگالا سوترا به دور گردن عروس بسته می شود. این گردنبند از یک طناب نازک با دو آویز طلا تشکیل شده است و با سه گره توسط داماد بسته می شود که این خود نمادی از پیوند دو روح (عروس و داماد) برای مدت صد سال است. همچنین این گردنبند نمادی از وضعیت تأهل عروس به حساب می آید.
یک مراسم سرگرم کننده و جالب مانگال فراس است. در این مراسم عروس و داماد چهار مرتبه به دور آتش مقدس چرخیده تا دارما ، آرتا ، کاما ، و موکشَه را نشان دهند و پس از انجام این کار عروس و داماد باید در جایگاه خود بنشینند و هر کدام که زودتر بنشیند بر اهل خانه حکمفرمایی می کند.
در مراسم هفت مرحله ، داماد به عروس کمک می کند تا هفت آجیل فوفل را با انگشت شصت پای راستش لمس کند و در عین حال آن ها هفت بار سوگند یاد می کنند. دست آخر، هفت زن متأهل از طرف خانواده عروس از مقابل زن و شوهر عبور کرده و آرام در گوش راست عروس سخنانی از برکت و رحمت زمزمه می کنند. پس از مراسم ازدواج، برادران عروس او را بیرون می برند.
سپس عروس خانه پدری خود را به قصد خانه شوهر ترک می کند. مادر شوهر عروس یک ظرف پر از برنج در مقابل درب ورودی خانه قرار می دهد. عروس بایستی با پای راست خود برنج را روی زمین بریزد. این کار نمادی از ثروت بوده و اینکه عروس مسئولیت های جدید خود را پذیرفته است.
یکی دیگر از بازی های سرگرم کننده برای تازه عروس و داماد آکی بکی نامیده می شود که در آن یک سینی آب را با شیر و سندور (شنگرف) در هم آمیخته و داخل آن را با چند سکه و یک حلقه پر می کنند. هر یک از عروس و داماد که آن حلقه را چهار مرتبه از مجموع هفت مرتبه پیدا کند می تواند بر اهل خانه حکم فرمایی کند. سپس روز عروسی با انجام راز و نیاز به درگاه خدا و طلب عشق و خوشبختی برای این زوج جوان به پایان می رسد.