ترکیدن حباب ادعای حقوق بشر با رسوایی جاسوسی آمریکا - تور هند ارزان

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران، پایگاه اینترنتی روزنامه القدس العربی چاپ لندن نوشت طی چند روز گذشته فصول جدیدی از سریال جاسوسی آمریکا از بعضی از رهبران اروپایی فاش شد. ادوارد اسنودن که پیش تر با آژانس امنیت ملی آمریکا همکاری می کرد نخستین نشانه های این جریان را از سال 2013 برملا کرد و معین شد که دولت آمریکا غیر از جاسوسی از تلفن ها و ایمیل های هزاران تن از شهروندان خود، مکالمات رهبران و سیاستمداران اروپایی ازجمله کشور های متحد خود و اعضای پیمان ناتو را شنود می نماید.

این موضوع تازه ای نیست که دستگاه های اطلاعاتی آمریکا از قرارداد هایی با اوصاف فنی از نظر ظاهری با کشور های دوست یا متحد خود استفاده نمایند. توافقنامه کابل که با دانمارک امضا شد یا قرارداد با شرکت سوئیسی کریپتو ای جی برای جاسوسی در چارچوبی جهانی که دشمنان و متحدان را به یک چوب می راند از این دست است. البته این به آن معنا نیست که متحدان قربانی جاسوسی خود همین شیوه را در پیش نمی گیرند. آن ها هم به وسیله توافقنامه های مستقیم با سازمان های اطلاعاتی ملی در گوشه و کنار یا دور زدن آن ها با روش های سری که به لطف پیشرفت شگفت آور در عرصه فناوری اطلاعات میسر شده است همین کار را می نمایند.

شاید نخستین مفهومی که بعد از افشای این وقایع درک می گردد، اندازه نفوذ بالای سازمان های امنیتی در رابطه با مقامات کشوری یا در سطح جداسازی ارزش جاسوسی اطلاعات و ارزش سیاسی یا امنیتی رابطه با متحدان باشد. اگرچه قرارداد همکاری آمریکا و دانمارک در جاسوسی از آنگلا مرکل صدراعظم آلمان یا فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه بدون موافقت مقامات عالی در دولت های دوطرف امکان پذیر نبود، اما این اجازه دادن در حد خود نشانه مهمی از نابکاری سازمان های بالادستی و سابقه ای است که در این کار دارند.

دومین مفهومی که استباط می گردد هم دروغین بودن بسیاری از ادعا های حقوق بشری و تقدس حریم شخصی است که نه تنها در سطح خارجی و چارچوب کشور ها و حکومت های استبدادی یا کشور های دوست که ظاهرا به آزادی های عمومی و قانون پایبند هستند صدق می نماید بلکه شامل سطح داخلی هم می گردد که احتمالا بارزترین نمونه آن وقایع آمریکا بعد از یازده سپتامبر 2001 و با صرف نظر از دولت جمهوری خواهد یا دموکرات حاکم بوده است. هرچند چنین پدیده هایی به شالوده حقوق شهروندی در سایه حکومت های دموکراتیک غربی لطمه ای نمی زند، اما قدرت های خاصی که سازمان های اطلاعاتی از آن برخوردارند آزادی شهروندان را با زیر ذره بین نظارت دائمی قرار دانشان محدود می نمایند.

در واکنش به انتشار خبر جاسوسی تنها امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه گفت که این مسئله در میان متحدان و شرکای اروپایی غیرقابل قبول است و مرکل هم او را تایید کرد. همین نشان می دهد که اتحادیه اروپا نیازی به واکنش نشان دادن نمی بیند، زیرا مسئله امنیت ملی و اطلاعاتی مسئله ای حاکمیتی و مختص کشور های عضو است.

و، اما سومین مفهومی که می توان درک کرد این است که اتحادیه اروپا می تواند به مسائل سیاسی و مالی و واکنس کووید 19 بپردازد، اما به موضوع جاسوسی یک کشور اروپایی از کشور دیگر در چارچوب یک مشارکت بین قاره ای ورود نمی نماید. حالا که متحد از متحد نزدیک خود جاسوسی می نماید وای به دشمن سرسخت.